Tweede etappe van Bellingwolde naar de Verlengde Lutjeloosterweg 10,5 km
19 – 8 – 2023
Deze keer maar een halve etappe van slechts goed 10km. De reden daarvoor is dat we vanmiddag nog de Etstoel in Anloo willen bezoeken. Ik citeer: ’De Etstoel was tot 1791 het hoogste rechtscollege in de provincie Drenthe. De Etstoel sprak niet alleen recht, het stelde ook regels vast. Op de derde zaterdag van augustus keert het dorp voor één dag terug in de 17e eeuw, waarbij bezoekers rond de middeleeuwse kerk het Drentse verleden kunnen beleven, met 17e -eeuwse rechtszitting en jaarmarkt.’ Het is een leuk gebeuren en we zijn van plan om daar vandaag de traditionele bruine bonen met spek te eten. Vandaar.
Maar voor ik met de beschrijving van de route begin, moet ik eerst even mijn ervaringen met de camperplaats kwijt waar we de nacht hebben doorgebracht. Eigenlijk kan ik daarbij met maar één conclusie komen: het viel mij honderd procent mee. De Camperplaats met de naam Loosterstee is onderdeel van een formule met de naam Bij Ons: een initiatief van 30 enthousiaste camperplaatseigenaren in Nederland die door hun betrokkenheid met de camperplaats zorgen voor een warm welkom (staat er op de site van Bij Ons). Ik kan dat laatste alleen maar beamen. De eigenaresse was allervriendelijks, zorgde tegen tien uur ’s avonds dat de toiletten en doucheruimtes schoon de nacht ingingen en stond de volgende dag al voor zeven uur nogmaals de ruimtes schoon te maken. Daarnaast ‘schrokken’ we bijna van de kosten voor een verblijf van één nacht. Deze waren slechts €13,50 (met stroom €16,50.) Wij vonden het ‘een koopje’.
En ook de mensen op de bijna volle camperplaats bleken helemaal niet zo suffig bejaard dan ik me had voorgesteld. Kortom mijn vooroordelen zijn hier figuurlijk in duigen gevallen.
De Route
Om goed acht uur brengt Saak mij naar de oprit van sporthal De Meet. Eindigde ik de vorige dag met een stuk van de route dat ik ook al tijdens het Groot Frieslandpad had gelopen, maar dan in tegenovergestelde richting, ook nu kom ik de eerste zes kilometer over hetzelfde pad als het Groot Frieslandpad. Het aardige is dat ik bijna aan het eind van die zes kilometer langs de camperplaats kom en daar rustig bij ons busje kan koffiedrinken. Maar nu eerst de zes kilometer die mij uiteraard bekend voorkomt.
Na een kilometer over de Sportweg kom ik bij het park waar je naast een camping ook de sportvelden vindt en een vijver waarin je kunt zwemmen. De vijver ligt er nog steeds even prachtig bij als de vorige keer dat ik hier langs kwam en ook nog even rustig. Op dit vroege uur waagt zich nog niemand aan een duik in het water. Daarna loop ik slingerend door een goed onderhouden park en kom langs de camping die een sterk gedateerde indruk maakt. Stokoude caravans met even oude bijgebouwde hokjes sieren daar het aangezicht. Neemt niet weg dat er tal van auto’s staan en de eigenaars er waarschijnlijk best gelukkig mee zijn. Maar voor een buitenstaander als ik maakt het geen al te beste indruk. Als ik de sportvelden gepasseerd ben, kom ik weer langs de paal waarop met een groot bord de tekst: Verboden voor onbevoegden’ staat (zie foto). Een raar bord zo vlakbij de sportvelden en ook nog eens zo op de paal gezet dat de aanwijzing dat je op het Groot Frieslandpad zit (bijna) niet kunt zien. Het ziet er nog precies zo uit als een goed half jaar geleden en de conclusie mag dan ook zijn dat sommige paden wel eens iets beter gecontroleerd mogen worden.
Daarna kom ik weer op de Sportweg en na een splitsing op de Bosweg. Waar deze een bocht naar rechts maakt moet ik rechtdoor langs een bosje en een sloot om zo bij het Boelo Tijdenskanaal te komen. Het brede zandpad (de B. L. Tijdensweg) langs het kanaal ligt er nog even goed bij als ’s winters en ik kan er stevig doorstappen.
Na zo’n 600 meter kom ik bij de Rhederbrug, waar ik zowel een foto neem van de brug als van het huis dat er bij staat. Een man met hond die ik daarover een vraag stel, vertelt mij dat het inderdaad om het brugwachtershuis gaat en dat al die brugwachtershuisjes hier overal gelijk zijn. (Langs het Tsjongerkanaal is dat ook zo, al zien die er met hun wat Zwitsers aandoend uiterlijk wel heel anders uit.)
Na nogmaals een 600 meter langs het kanaal over de Dijkweg kom ik bij de brug over het Veendiep. ‘Het Veendiep is een gekanaliseerde beek ten zuidwesten van Bellingwolde, die de verbinding vormt tussen de Westerwoldse Aa en het B.L. Tijdenskanaal in Oost-Groningen.’ Het kanaal is tussen 1830 en 1850 gegraven en is een onderdeel van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Ook sluit het aan op natuurgebied De Gaast gelegen aan de westzijde van het kanaal. In 2013 is het Veendiep weer goed bevaarbaar gemaakt. Verder zijn twee bruggen over het Veendiep in oude luister hersteld en zijn de contouren van de resten van stoomgemaal De Klieve zichtbaar gemaakt.’ Duidelijk.
Even later kom ik langs grote plassen die hier door zandwinning zijn ontstaan. Echt mooi ligt het gebied er met de plassen en de bossen niet bij (van de eerste plas zie ik bijvoorbeeld bijna niks), maar het is wel een natuurgebied met dezelfde naam als het kanaal: Het Veendiep.
Leuk is in ieder geval wel dat ik op een bepaald moment slingerend over heuvels en dalen vlak langs de tweede plas loop. Dat heeft wel wat.
Daarna loopt het Naoberpad rechtuit, maar sla ik linksaf naar de camperplaats, waar Saak de koffie nog maar net klaar heeft, omdat ik blijkbaar de zes kilometer als een haas gelopen heb. “Ik hadde jow nog niet verwaacht,” was dan ook haar reactie toen zij diep verzonken in een leesboek bijna schrok van mijn: “Daor was ik al.”
Samen koffie drinken duurt altijd wat langer dan alleen koffie drinken en dus stap ik pas twintig minuten later weer op voor de laatste vier kilometer. Al snel kom ik bij een soort hertenkamp waar ik een dijk op moet. Deze loopt weer langs het Veendiep. Dat duurt echter maar even want al snel moet ik bij de Dorpsstraat linksaf en even later bij de weg Zuid-Wending rechtsaf. Deze straat valt onder Vriescheloo, want ik word vlak voor deze weg verwelkomd met een groot bord met: Welkom in Vriescheloo. Van het Veendiep is hier niets meer te zien. Maar dit verandert als ik na een kilometer over de Zuid-Wending bij een fietspad de dijk opklim. Ik kan daar nog een halve kilometer genieten van het Veendiep en heb een prachtig overzicht op het landschap.
Na de restanten van het historisch stoomgemaal ‘De Klieve’ daal ik weer af en loop ik onder aan de dijk verder over een fietspad. Overigens is er van dat gemaal weinig meer over. (De foto hiernaast vond ik op de Molendata base.) ‘Tiiden hawwe tiiden’ zeggen de Friezen. Alleen wat restanten steken nu nog de kop boven het lange gras uit, maar dat is dan ook alles. Het is niet anders.
Na een erg rustige tocht over het fietspad (ik heb er geen fietser gezien) kom ik bij een gemaaltje met daar vlakbij een splitsing. En ja hoor, daar staat Saak al met ons rode busje vlakbij de Westerwoldse Aa op mij te wachten. “Eerst nog maar een bakkien koffie?” “Doe maar zeg ik.”
En daarna op naar Anloo.
